Bad-ı Saba!...

Ey Bad-ı Saba!

Merhaba.

           Hiç esmiyor, selam da vermiyorsun artık...

           Oysa ki!

           Senden haber bekleyen,

           hüzünlü bir kalp, yaralı bir yürek vardı.

           Unuttun mu?...

Hatırlar mısın?

Fecr ile birlikte

açık penceremizden içeri girer...

sadece hanemize değil,

gönlümüze de ferahlık ve huzur verirdin...

Hatırlar mısın?

Şafaktaki o esintilerinde,

ağaç dalları kıyama durur...

yapraklar ve dallara konan kuşlar ise

"Hû" der, zikre başlardı...

Hatırlar mısın?

Yağmur ile birlikte coşan akarsular

toprağa, toprak nebatata, nebatat

insanoğluna nazire yapardı..

İnsanoğlu?

Ah insanoğlu!

Kuşların bile göç etmediği zemheride,

insanları yerinden ve yurdundan ederek

göçe zorlayan,

merhamet yoksunu insanoğlu (!)...

Merhamet...

Mehmet Memdoğlu