Dün
akşam…
Bir
kez daha seni andım ahu gözlüm!…
Duyarsın
diye seslendim…
Ürkek
ve utangaç bir edayla
Pencereme
göz kırpan,
Hilâl
ile sana selam gönderdim…
Hasbihal
ettik…
Dertleştik
albümdeki yırtık resminle.
Şimşek
çakan o gözlerinden,
Merhamet
yağan bakışların,
Kurumaya
yüz tutmuş ruhumun yapraklarına
Can
suyu oldu…
Gonca
zülüflerin…
Hasretinden
kora dönen yüreğimi serinletti.
“Yordular
mı?” dedin, tebessüm ettim sadece…
Perdeme
konan kelebek de eşlik etti sohbetimize.
O
da yorgundu bizim gibi…
Işığa
kanat çırpmaktan…
Memdoğlu…
