Fiziki
olsa da kalbî değildir ayrılık…
Ney
kamışı kadar uzak,
Piyano
tuşları kadar yakın.
“Ben”
kadar uzak, “Sen” kadar yakın…
Yüreğimize
dokunur gibi
Usulca
dokunurdu tuşlara…
Ve
yürekteki yangın, notalara dönüşüp
Dökülürdü
o eşsiz melodilere…
Her
sabah derûnumda farklı duygular…
Uzak
da olsa, kalbim seni terennüm ediyor.
Göğüs
kafesin müşfik bir salıncak gibi…
Orkideleri
kıskandıran o mah yüzün,
Yine
ruhumu dinlendiriyor…
Döküldükçe
cana tuz!...
Kabuk
altından kanar yaram…
Çözüldükçe
kelimelerden düğümlerin!...
Can
çekişiyor, uzun ve karanlık “geceler”…
Memdoğlu…
