Su Misali!..

Şayan-ı hayret ile bakarken,

İçinde deniz saklayan o gözlerine.

Toprağı bahar, kumu yaz,

Dalgası hazan, çakılı ayaz...

Bir dünya dönüyor yüreğimin sahilinde.

Yürüyor ve yüzüyorum; korkusuzca.

Hüzün kulaçları köpürüp kabardıkça,

Kıyıdaki  taşlara adını kazıyor acı ve keder;

Su misali…

İstesek de rüyadan uyanmayı; düş misali!..

“Ölüm”dür hayata değer katan,

Toprağa özlem duyan, su misali!..

Bir son değil ki ölüm; tanımalı,

Yakından bakmalı, içmeli; su misali…

Başladıkça akmaya,

Şeb-i yelda da vuslatı tatmalı.

Kapansa da göz kapakları,

Ruh da yeşeren gül’ün kokusunu bilmeli.

Su misali!..

Memdoğlu...