Harabe olmuş gönül, yara kabuk bağlamaz.
Lokman Hekim de gelse, derde çare
bulamaz.
Bakışın acı gülüş, sükûtun sessiz
feryat.
Yokluğun
ateş topu, varlığın ab-ı hayat.
Seninle
arz-ı endam yaşamakmış baharı.
Bir
tutam huzur sende, cennet-i alâ tadı.
Yüreğin
ve gözlerin, sanki firdevs bahçesi…
Nazarın
ömre ömür, ölüm aşkın katresi.
Yürekte
kül olan, bir daha alevlenmez.
Aşk
ateştir, alevlenir; yanar, yakar kül olmaz.
Aslolan,
küllerinden tutuşmak alev, alev.
Bırak
yansın cismi aşk, sen onun nurunu sev.
Memdoğlu…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder