1 Mayıs 2020 Cuma

Korkma!...


Kıskandırırdı kelebekleri üzüm karası gözlerin…
Aydınlatırdı…
Hüzün ve hasret kokan karanlık odamı…

Acının kıyısında beslense de ruhumuz!...
Umuttandı…
Dua denizinde yüzdürmek için yaptığımız gemiler…

Rengârenk çiçeklerin hayat bulduğu ilkbaharda
Kendisini rüzgârın esintisine bırakan
Bir sonbahar yaprağı gibiydi yüreğim…


Gör(e)meyen  gözler için,
Bir şey ifade etmezdi karanlık…
Hissedebiliyorsan eğer,
Bak yüreğindeyim artık!...

Hadi ellerimi bıraktın!...
Gülmeyi unutup seninle hayat bulan
Yaralı yüreğime tutunsaydın,
Korkmasaydın yâr!...

Aşkta sadık isen
Aşk yolundaki eza ve cefaya da
Rıza göstermeli, sabretmelisin…
Korkma!...

Memdoğlu…

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder