Azizim!...

O bakışlar ki!...

Zemheri şafağında okunan ezanların,

Âleme dokunuşu gibi,

Ruhumuza dokunuyor Azizim...

O kirpikler ki!...

Yayından fırlayan ok gibi,

O ıssız limanı süsleyen,

Açmaya amade gül goncasına hasret bülbülü yaralıyor…

Ve hilâl gibi kıvrılan o kaşlar!...

Sadece ruhumu değil,

Yaralı yüreğimden kırık kalemime damlayan

Kelimeleri de esir alıyor Azizim...

O gözler ki!...

Gönül gülşenine sevgiden köprüler kurup...

Bakışlarında hüzün çiçeklerini barındıran,

Issız limanın adıdır Azizim...

Memdoğlu...