Ey Can!...

Senin vedan bize mi, yoksa kendine mi?

Yolculuğun nereye?..

Bizi bırakıp hangi diyarlara gidiyorsun?

Gizemli sarayların,

Mükellef sofralarında kimleri ağırlayacaksın?...

Ey Can!..

Gönül kapılarını ne zamana kadar kapalı tutacaksın?

Çektirdiğin cefalar yetmez mi?

Ahu zarlar içinde kıvranırken,

Soğuk mu soğuk iklimlere, düçar olduğumuz yetmez mi?...

Ey Can!...

Bilirsin ki gönülden bağlıyız biz.

Kölen olduk.

Bekleme bizden ne şekva, ne şikâyet…

Selamın gelsin,

Bir tatlı gülüşün uğrarsa diyarımıza.

Abı hayat gibi yükselir ruhumuz sonsuzluğa…

Sensin can, sensin canan

Gel canım ol, cananım ol!...

Söyleme bir şey,

Karanlığı aydınlatan ışığınla gel yeter…

Memdoğlu...