Ayrılık!...

Gönül-hanemiz şenlendi, şükürler olsun.

Büyüttük, kokladık, evlat ayrılık…

İbretle baktık biz bu dünyaya. 

Geldik, gördük, gidiyoruz ayrılık…

Bülbüller konardı gamzelerine…

Ansızın geldin, çattın ayrılık.

Yâr diye inledim, bekledim durdum.

Sundun acı şerbetini, içtim ayrılık…

Gözlerin âlem’deki pencereydi…

Kör ettin, kararttın, elem ayrılık…!

Sonu vuslat mı bilemedim?

Rüzgâr olup estin, kırdın ayrılık!

Mum gibi erirken hasretinle ben…

Pervanem oldun, döktün ayrılık.

Kalbimde yeşeren sevgi çiçeğimdin.

Sararttın ruhumu, kuruttun ayrılık…

Ölüm kavuşmaktı, belki de…

Derdime çare, olmadın ayrılık?...

Yürekteki yangını söndüremedin,

Yanan ateştin, kor ettin ayrılık…

Memdoğlu...