Kalbin Dili!...

Farklı farklı lisanlarda da olsa,

Dil konuşur…

Lakin gözler farklı dilden konuşur. 

“Aşk” ile baktığı anda,

Bedenin değil,

Ruhun içine gizlenmiş olan kalbi dile getirir.

Sahibi’ne teslim edilememiş kalbin,

Işığı söner ve kararır.

Oysaki!

Görünmeyen bir mücevherdir kalp.

Yeter ki ustası müzehhip olsun.

Ritmi, atışı ve akışıyla,

Yâr’in avuçlarının içerisine konar kalp.

Yâr, “Aşk” ile avucundaki mücevheri işledikçe,

Dil susar, kalp dile gelir.

Kalp dile geldiğinde,

Göz görmez, kulak duymaz olur.

Karanlıklar aydınlanır, mesafeler kısalır,

Kuruyan çeşmeler akmaya,

Dereler ve nehirler coşmaya başlar.

Sıladaki kuşlar bile yuvalarına döner.

Ey gönlü güzel Yâr!

Taş duvarları sarmalayıp güzelleştiren

Sarmaşık gülleri gibi,

Kalbimi sarmala,

Ruhumu güzelleştir…

Memdoğlu