Dem!...

Bu gece,

Kimi zaman okşuyor,

Kimi zaman sahili dövüyor dalgalar.

Firakın buruşturuyor kalbimi

İliklerimi üşüten…

Gecenin ayazı değil, hasretin ayazı…

Güz erken mi geldi, ne?

Hazan mevsiminin aceleciliği

Ürpertiyor yüreğimi.

Senenin sonbaharı ile

Ömrün sonbaharı dem, deme…

Üzerine yağmur çiselemiş

Narçiçeği gibi gözlerim.

Ölüm ile hayat iklimi…!

Dik yamaçlar ve yalçın kayalıkların

Kesiştiği son kavşakta.

Bedenimi kuşatan gölge,

Vuslatın uzun gölgesi…

Dem, bu dem!...

Memdoğlu…