İçi
boş, kırık bir bardaktım
Lütfedip,
nazar ettin sevgili.
Boynu
bükük, kuru bir çiçektim.
Bir
seher vakti…
Dokundun,
yeşerttin sevgili.
Sürmeli
gözlerinle beni benden alandın…
Yüreğimin
dile geldiği pınarın kaynağı…
Gecemi
aydınlatan
Gökteki
kutup yıldızıydın.
Söyle
sevgili, söyle; ben kimim!?.
“Neden?”
diye sorma lütfen?
Akıl
bir yerde, kalp bir yerde.
Baş
bir yanda, gövde bir yanda,
İki
parça bedenim.
Gül
müyüm, diken mi?
Yaprak
mıyım, toprak mı?
Doğacak
günün şafağı…
Gecedeki dolunay mı?
Derunundaki kayıp hazine…
Saklı
şehir kalıntısı mı?
Söyle
sevgili, söyle; ben kimim!?.
Hüküm
giymiş,
Müebbet
yemişim gözlerinden.
Kayboluşlarım
sendedir…
Bulabildin
mi parçacıklarımı?
Darağacındayım
işte…
Asılı
duruyor can çekişlerim.
Göçüyor
dar-ı bekaya ruhum…
Söyle
sevgili, söyle; ben kimim!?.
Memdoğlu…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder