Vasiyet!..

Sevgiliyle hemhal olup,

Yürekteki yangını harlamaktı özlemek.

Sevgilinin hasretiyle yanıp,

Firak-ı nar ile örtünmekti özlemek.

Özlem gidersin diye!..

Posta güvercininin bileğine bağlayıp,

Sana gönderdim yüreğimi.

Yağmura tutuldu ıslandı,

Hangi dala koydunsa taşlandı.

Hangi suya vardıysa haşlandı.

Oysa taşlanan o değil…

Taşıdığı yürekti.

Haşlanan, içtiği suya değen,

Yüreğimdeki ateşti.

Yük olan sen değil,

Sensizlikmiş, öğrendim.

Ten yarası kabuk bağlar da…

Dil yarası bağlamazmış.

Onu da öğrendim…

Yüreği küserse insan…

Anlıyor ki ölüler ağlamazmış.

Vasiyetimdir!..

Kazdığın çukura değil,

Yüreğine göm yüreğimi.

Sevdan yeşersin diye,

Dua dua ört beni...

Memdoğlu…