Neredeydin!?...

İnce ve narindirler…

Laleler gibi…

Boynu bükük olur şiir yüreklilerin.

Kalplerinde hep hüzün vardır.

Mevsim, mevsim açar…

Kulakları sağır edecek sessizlik içinde,

Derununda yaşarlar her şeyi…

Çok severler en Sevgili’yi.

Ah be rüzgâr!..

Estin yine…

Kadife gibi, ipek gibi dokunarak…

Bilmez misin!?

Dokunduğun ten susuz ve ayaz…

Buz, gam oldu…

Neredeydin?

Ne durdurdu seni?

Bak artık mevsim kış…

Baharda zambaklarla, çiçeklerle gel

Gel ki!...

Güneşe sevdalı ayçiçeği kıskansın seni…

Gel işte gel, sen hep baharda gel!...

Çiğdemlerle…

Lalelerle…

Dervişlerle…

Güllerle…

Sevgili’nin kokusuyla gel!

Gel ki!?...

Yeryüzü kıskansın seni…

Memdoğlu…