Kim Bilir?!...

Şair dostları olmalı insanın, hâl'den anlayabilen!...

Şiir gibi dostları olmalı, insanı; kâl ile değil,

Hâl ile anlatabilen!...

Kim Bilir?!...

Bazen sözün kısa oluşu, çok şey saklar özünde!..

"Söz" bu kadar şey saklıyorsa?!...

Sine neler saklamaz ki can özünde?!...

Kim bilir?!...

Şiir yazdım, gözlerin ve yüreğine!..

Âlem’i gezdiriyor, gözlerin gözlerime…

Yüreğin ses verecek mi, “lâl” olan yüreğime?!..

Kim bilir?!...

Gözler, âlem'e açılan pencere,

Yürek, içerde ki kazandır!...

Ağlayan gözler değil, ağlatan o yürektir...

Kim bilir?...

Baktım! Âleme bakan gözlerine!...

Bir tek hazineyi değil, âlemi saklayan gözlerine!...

Dilimden değil bu sözler!...

Yürekten süzülüyor, âlemi saklayan o gözlerine!...

Kim Bilir!?...

Öyle bir âlem ki!?..

Bakıp da gör(e)mediklerini hapseden o gözler!...

Öyle bir fırtına ki

Beden ile birlikte, ruhu da esir eden o bakışlar!...

Kim Bilir?...

Ne kelâm, ne de kalem!...

Anlat(a)madı hâlimi, anlat(a)mazdı ah-valimi!...

Ne söz, ne de sükut!?...

Bir tek "lâl" halim!...

Anlattı hâlimi, haykırdı ah-valimi!...

Kim Bilir!?...

Kimi yar arar, kimi âğ-yar!

Kimi de yâr arar durur bu âlem de!...

Yar da!; "Yâr" da!...

Ne yerdedir, ne gökte!?...

Bulmak isterse insan?!...

Arâf'tadır, âraf da...

Kim Bilir!?...

M. Memdoğlu...