Ölüm Kokuyor Lodos!..

Lodos!..

Asi çığlıklarla feryat ediyor bugün.

Ölüm kokuyor yine.

Gazze çocuklarının "ahı" sinmiş esintisine!..

Gökyüzü karanlık, 

Gazze kapkaranlık.

Güneş doğmuyor Filistin'e.

Mahlûkat vaveylada...

İnsan-oğlu gamsız, zevküsefada.

İnsanlık sessiz, gaflet uykusunda.

Memdoğlu...

Vaveyla!..

Benzi sararmış ruhum,

Çocuk gülüşlerindeki aydınlıkta kaybolalı, 

"An" oldu.

Yine!..

Susmanın sessizliğinde,

Sancılanıyor çığlıklarım.

Sedir ağacı gibi...

İçin için yanarken yüreğim,

Katran karası yaş döküyor hüzünlü gözlerim.

Köle cennetine dönen edebî yâd çölünde,

Genzime nefes...

Araftaki  gri kâğıda dökülen 

Mahkûm düş(ünce)lerim.

Var'lığı "sükût" olan bu âlemde,

Tefekkür orucuna başladı;

Lâl, şimdi dil'im.

Memdoğlu...

Gazzeli Çocuk!..

Varlığı bilmez bir güce karşı,

Büyük bir savaş içinde kalbim.

Alacakaranlıkta...

Gölgeleriyle hüznüme ortak oluyor ağaçlar.

Güneş, kızıla boyanmış;

Yükseliyor ufuktan.

Geceden arta kalan serinlik,

Günü "yakıcı" bir sıcaklığa bırakmış.

Gazzeli çocuk gibi

Uykudan uyanıyor yeryüzü.

 

Ahh Çocuk!..

Feryadın Aksa,

Gözlerin düşlerime yol.

Hayalin,

Gökyüzünde vakitsiz uçan kuşlara menzil...

Gülüşün Gazze,

Yüreğime düşen ateşe su.

Bakışların acı bir ok,

Fosfor kusan gecelere yorgan…

 

Memdoğlu...