Ey uykusuzluğuna uyandığım
kül renkli Ankara!..
Mahmur mahmur bakıp da
Küle dönmüş yüreğimi
yakma!
Vurma prangaya
düş'lerimi.
Vurma ki?..
Kalemimde
filizlensin,
Çocukluğumun bodur
kalmış
O masum hayalleri!.
Başın hep mi dumanlı
senin,
Bahtı kara Ankara!?
Bakışların sert ve soğuk,
Suretin renk
renk,
Sîretin rengârenk...
Karanlığında yüzünü
gizlemiş aydınlık.
Zirveye uzanan
yolların gri, tozlu ve taşlık.
Sokaklarında duvarlara yaslanmış,
Âlemi gözleyen yaşlı
ağaçlar!..
Bereketli
topraklarında acı ve keder.
Sessizliğinde
yankılanıyor,
Yine envaî
hikâyeler!..
Memdoğlu…
