Bir
sonbahar daha geldi, geçti.
Isıtsa
da bedenimi güneş,
Çiğ
yağdı nasır tutmuş yüreğimin üstüne.
Kalbimdeki
sızıya güz çiçekleri eşlik etti.
Ruhumda
sana ait ne varsa,
“Vuslat!”
diyerek, yâdına düştü.
İşte...
Özleyince
eskiyi,
Koklamak
için kalkıp gitmeli anılara.
Hüznünü
gülün yaprağında saklamalı ki
Ötünce
baharda bülbül,
Can
gelsin gonca güle.
Oysaki...
Bülbüle
meftun her gülün gölgesinde,
Âşıkların
gizli buluşmaları var.
Güllerde
aradım seni…
Görünce
gülünü,
Boyun
büktü elimdeki kırmızı gül.
Sen
bir gülsün, gül ki
Seni
gören güller de gülsün.
Ey bendeki sen!..
Ey
sendeki gül!..
Yazmaya
çalıştıkça seni,
İçimde
kabuk tutmuş yaram kanıyor.
Aynaya
yansıyan bakışından,
Acı
ve çaresizlik yansıyor.
Memdoğlu...
