Kızarmış yanaklarında tanyeli pembeliği.
Yapmacıksız…
Hicransı şiirler terennüm ederken sen!
Gözlerindeki bu hüzün niye?..
Huzur veren kokun da kaybolmuş.
Duvarda süslü ve sancılı sözlerin izleri.
Aydınlık, karanlığın yürek sızılarına merhem.
Bir vadi yamacında rüzgârı bekler,
O menekşe bakışların.
Kışın karı şehrin sokaklarında kaskatı yatıyor.
Loş odanın ışıkları, tabutun yan tahtaları gibi…
Mavi sonsuzluktan süzülen ışık,
Pencereden içeri girip acılarımı okşuyor.
Yüzümde gördüklerin!..
Ruhumun bedenime yansıyan kırışıkları.
Memdoğlu…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder